به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چه خبر، هواداران نیمار به صفحات شخصی زبیر نیک نفس و ابوالفضل زمانی هجوم بردند.
نیمار شب گذشته و پس از مدت زمان طولانی، موفق شد نخستین بازی خود در ورزشگاه کینگدام آرنا، استادیوم اختصاصی الهلال را در دیدار برابر استقلال برگزار کند. اما حضور در این مسابقه برای ستاره برزیلی خوش یمن نبود و او پس از مصدومیت، زمین بازی را ترک کرد.
حضور کوتاه مدت نیمار در زمین مسابقه، با حواشی زیادی همراه بود. این بازیکن در همان دقایق ابتدایی، قصد داشت تا با انجام حرکات تکنیکی، توپ را از میان پاهای نیک نفس عبور دهد که ناموفق بود و به همین دلیل طی برخوردی که با بازیکن استقلال داشت، با فشار دست روی قفسه سینه زبیر، او را به عقب هل داد.
این حرکت نیمار با واکنش هافبک آبیها همراه شد. نیک نفس با پس زدن دست ستاره برزیلی، در کمترین فاصله ممکن با او فیس تو فیس شد که ژوائو کانسلو، ستاره سمت راست الهلال برای جلوگیری از افزایش تنشها وارد عمل شد و دو بازیکن را از یکدیگر جدا کرد.
نیمار که علاقه داشت بتواند با انجام چند حرکت تکنیکی دل هواداران را به دست بیاورد، در این صحنه ناکام بود و اینگونه واکنش نشان داد. البته که این تنها صحنه خبرساز او در این مسابقه نبود چرا که در دقیقه ۷۶ و پس از تکل ابوالفضل زمانی روی پای ستاره برزیلی، او روی زمین افتاد و به مانند همیشه، فریاد درد ناشی از مصدومیت سر داد.
مصدومیت نیمار در ادامه بازی و تعویض او از زمین مسابقه باعث شد تا هواداران ستاره برزیلی به صفحات شخصی دو بازیکن استقلال هجوم ببرند. طرفداران نیمار با ارسال کامنتهای زیادی زیر پستهای پیج زبیر نیک نفس، او را بابت صحنه درگیری با نیمار مورد سرزنش قرار دادند.
ابوالفضل زمانی نیز از این حملات مجازی در امان نبود چرا که بابت تکلی که او روی پای نیمار زده بود، کامنتهای بعضاً توهین آمیزی دریافت کرد که باعث شد تا این بازیکن جوان تصمیم بگیرد کامنتهای پستهایش را ببندد و اینگونه مانع از انتشار پیامهای طرفداران نیمار شود.
البته که نه زبیر نیک نفس و نه ابوالفضل زمانی نقشی در مصدومیت نیمار نداشتند و این بازیکن در یک صحنه که پایش را برای کنترل توپ بالا آورده بود، دچار مصدومیت از ناحیه همسترینگ شد که به معنای دوری دو تا سه هفتهای او از میادین خواهد بود اما همین درگیری با زبیر و تکل زمانی بهانهای بود تا طرفداران نیمار به صفحات شخصی دو بازیکن استقلال هجوم ببرند.
منبع: اندیشه معاصر