به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چه خبر، استعفای رضا درویش از مدیریت باشگاه پرسپولیس به عنوان یکی از پرحاشیه‌ترین مدیران سال‌های اخیر موجی از امید را در میان هواداران این تیم ایجاد کرد.
اما این انتظار وجود داشت که با رفتن درویش، هیات‌مدیره که خود تحت فشار افکار عمومی و مطالبات هواداری قرار داشت دست به یک خانه‌تکانی اساسی بزند و ساختار مدیریتی باشگاه را با انتصاباتی قوی و مورد وثوق هواداران متحول سازد اما آنچه در عمل رخ داد، مجموعه‌ای از تصمیمات بود که بیشتر شبیه به تغییر دکوراسیون است تا اینکه تغییر بنیادین به نظر برسد!
اولین اقدام هیات‌مدیره، برکناری وحید هاشمیان از سرمربیگری بود، تصمیمی که هرچند در ابتدا منطقی به نظر می‌رسید اما در مسیر بعدی سوالات زیادی را ایجاد کرده است.
باشگاه به سمت بازگرداندن اوسمار ویرا رفت. اوسمار اگرچه در مقطعی نتایج خوبی کسب کرده بود و محبوبیت بالایی دارد اما بازگشت او به عنوان راهکاری برای پنهان شدن پشت محبوبیت مربی، این شبهه را تقویت کرد که هیات‌مدیره ترجیح داده است به جای پذیرش مسوولیت تغییرات ساختاری از محبوبیت‌های زودگذر فنی برای سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های مدیریتی خود استفاده کند. اما بزرگ‌ترین علامت سوال، انتصاب پیمان حدادی به عنوان مدیرعامل جدید بود.
هواداران پرسپولیس با مشاهده سوابق درویش که عمدتا در حوزه مالی و حقوقی بود انتظار داشتند مدیر جدید با رزومه قوی مدیریتی و سابقه اثبات شده در اداره کلان باشگاه‌های ورزشی معرفی شود. در مقابل، حدادی با رزومه‌ای که عمدتا بر تحصیلات در رشته اقتصاد و سابقه هواداری استوار است و از افراد نزدیک به درویش هم به حساب می‌آید، روی کار آمد. حالا این سوال اساسی مطرح می‌شود که آیا صرف داشتن مدرک اقتصاد و سابقه هواداری کفایت لازم برای اداره یکی از بزرگ‌ترین و پر افتخارترین باشگاه‌های آسیا را فراهم می‌کند؟
این انتصاب، شائبه‌ای را تقویت می‌کند که شاید مشکل اصلی باشگاه، تنها شخص درویش نبوده است، بلکه ساختار تصمیم‌گیری هیات‌مدیره و نحوه انتخاب مدیران است که دچار نقص است.
به نظر می‌رسد هیات‌مدیره به جای انتصاب مدیرانی با دیدگاه استراتژیک بلندمدت و تجربه اجرایی در فوتبال به سمت انتصاب افرادی گرایش پیدا کرده که از درون ساختار فعلی بیرون آمد یا سابقه نزدیکی با اعضای هیات‌مدیره دارند. این رویکرد، هواداران را نگران می‌کند که پرسپولیس در حال تکرار چرخه معیوبی است که در آن، مدیران با سوابق غیرمرتبط و با تکیه بر محبوبیت‌های مقطعی فنی منصوب می‌شوند و در نهایت، چالش‌های ساختاری و مالی ریشه‌ای باشگاه همچنان حل نشده باقی خواهند ماند.
انتظار هواداران، شفافیت بیشتر و انتصاب مدیرانی با کارنامه مشخص در مدیریت ورزشی است نه صرفا جایگزینی یک چهره با چهره‌ای دیگر بدون تغییر در مکانیزم انتخاب.بسیاری از کارشناسان از زمان انتصاب حدادی که در زمان مدیرعاملی درویش رییس هیات‌مدیره باشگاه بوده و در تمام تصمیمات درویش ردپای او دیده می‌شود می‌گویند آینده خوبی را نمی‌شود برای باشگاه متصور بود. با این حال باید صبر کرد و دید اوضاع برای این مدیر جوان که پیش از حضور در هیات‌مدیره پرسپولیس تنها سابقه ورزشی‌اش نشستن روی سکوها به عنوان هوادار بوده چطور پیش خواهد رفت.
