به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چه خبر، با نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی جدید، دغدغه تأمین لوازمالتحریر برای دانشآموزان به یکی از مهمترین مسائل خانوادهها تبدیل شده است. بررسیها نشان میدهد حداقل هزینه تهیه وسایل مورد نیاز یک دانشآموز مقطع ابتدایی در سال جاری حدود ۳ میلیون و ۸۵۰ هزار تومان برآورد میشود؛ رقمی معادل بیش از ۷۰ درصد حداقل حقوق یک کارگر.
به گزارش مهر، بر اساس دادههای بازار، اقلام پرمصرفی همچون دفتر مشق، مداد، جامدادی و کیف مدرسه بخش عمدهای از هزینه را تشکیل میدهند. به عنوان مثال:
– یک بسته مداد مشکی و قرمز ۲۰۰ هزار تومان،
– مدادرنگی و مداد شمعی ۲۸۰ هزار تومان،
– ۱۲ دفتر مشق سیمی ساده ۳۵۰ هزار تومان،
– ۴ دفتر مشق سیمی طرحدار ۳۲۰ هزار تومان،
– کیف مدرسه ۷۰۰ هزار تومان،
– لباس فرم مدرسه یک میلیون تومان،
– دفتر نقاشی و سایر لوازم جانبی حدود یک میلیون تومان را شامل میشود. مجموع این هزینهها عددی نزدیک به چهار میلیون تومان را به خانوادهها تحمیل میکند.
با وجود آنکه بسیاری از اقلام اصلی نوشتافزار همچون مداد، خودکار، دفتر و پاککن در داخل کشور تولید میشود، اما افزایش هزینههای تولید، نرخ ارز و مشکلات واردات مواد اولیه، منجر به رشد قیمتها شده است.
همچنین آنطور که محسن گلستانی رئیس اتحادیه صنف فروشندگان نوشتافزار و لوازم مهندسی تهران اعلام کرده میانگین قیمت لوازمالتحریر نسبت به شهریور سال گذشته حدود ۳۰ درصد افزایش داشته است. این رشد در برخی اقلام اساسی مانند دفتر و مداد کمتر بوده، اما در کالاهای لوکس یا وارداتی بیشتر احساس میشود.
نکته قابل توجه دیگر کاهش قدرت خرید خانوادهها و افت تقاضا در بازار است. بسیاری از والدین به جای خرید کامل لیست پیشنهادی مدارس، سعی دارند تنها وسایل ضروری را تهیه کنند و انتخابهای کاربردیتر و اقتصادیتری داشته باشند. همین مسئله موجب شده که علیرغم هزینههای سنگین تولید و محدودیتهای ارزی، بازار با کمبود جدی مواجه نشود.
بازار نوشتافزار طبق روال هر سال از نیمه شهریور تا مهرماه رونق میگیرد و خانوارها اغلب خرید سالانه خود را در همین بازه زمانی انجام میدهند. امسال نیز همزمان با افزایش فشار اقتصادی، توصیه میشود خانوادهها خرید خود را از فروشگاههای معتبر و دارای جواز کسب انجام دهند تا از مشکلات احتمالی ناشی از خرید کالاهای تقلبی یا بیکیفیت جلوگیری شود.
در نهایت میتوان گفت هزینه آغاز سال تحصیلی برای بسیاری از خانوادهها به معضلی جدی تبدیل شده و این روند، چالشهای مضاعفی برای دهکهای کمدرآمد ایجاد میکند.