به گزارش پایگاه خبری تحلیلی چه خبر، جواد آل حبیب- ورود به دانشگاه یکی از بزرگترین تغییرات زندگی است. این مرحله با آزادی، فرصتها و هیجان همراه است، اما همچنین میتواند اضطراب، دلتنگی و عدم اطمینان ایجاد کند. برای بسیاری از دانشجویان، این اولین تجربه مدیریت زندگی روزمره بدون حضور والدین است: تصمیم گرفتن درباره زمان مطالعه، تغذیه و گذراندن وقت با دیگران. رشد و تطبیق در این مرحله طبیعی است، اما بدون راهنمایی ممکن است احساس غرق شدن ایجاد شود.
۱. تجربه را عادیسازی کنید: شما تنها نیستید
دانشگاه در ابتدا ممکن است محیطی ناشناس و دلهرهآور به نظر برسد. دانشجویان اغلب فکر میکنند تنها کسانی هستند که با مشکل مواجهاند، اما تقریباً همه با چالشهایی روبهرو هستند. در هفتههای اول، آشناییها، رویدادهای معرفی و برنامههای جدید میتوانند گیجکننده باشند. به دانشجویان یادآوری کنید: ناآرامی و عدم اطمینان طبیعی است و نشانه شکست نیست.
ارتباطات کوچک، مثل گفتن «سلام، من [نام شما] هستم» به یک همکلاسی، پیوستن به یک باشگاه یا حضور در رویدادهای خوابگاه، میتواند در ایجاد روابط معنادار کمک کند. این اولین ترم تنها درباره نمرات یا دوستان نیست؛ بلکه فرصتی برای خودشناسی است. دانشجویانی که هدف و دلیل حضور خود در دانشگاه را میدانند، احساس پایداری و مقاومت بیشتری خواهند داشت.
۲. ساختار ایجاد کنید و از حمایت استفاده کنید
انتقال از برنامه منظم دبیرستان به آزادی نسبی دانشگاه میتواند گیجکننده باشد. کلاسها ممکن است تنها چند بار در هفته برگزار شوند و زمانهای آزاد طولانی ایجاد شود که میتواند منجر به استرس یا پشت گوش انداختن کارها شود.
راهکارهایی برای ایجاد تعادل:
- زود برنامهریزی کنید: استفاده از تقویم یا اپلیکیشن برای برنامهریزی امتحانات و تکالیف.
- با انرژی خود برنامهریزی کنید: کلاسهای سنگین و مطالعه را وقتی برنامهریزی کنید که هوشیاری بالاتری دارید.
- اکتشاف، اما با توازن: اگر کلاسی یا باشگاهی مناسب نیست، از آن کنار بکشید.
- استفاده از منابع دانشگاه: خدمات مشاوره رایگان، تدریس خصوصی، کمک مالی، مرکز بهداشت و برنامههای رفاهی دانشجویان.
- درخواست کمک کنید: استقلال به معنای حل همه چیز به تنهایی نیست؛ توانایی درخواست کمک نشانه بلوغ و خودآگاهی است.
۳. تجربهای که میخواهید بسازید
هیچ راه واحدی برای تجربه دانشگاه وجود ندارد. تلاش برای تقلید از موفقیت دیگران میتواند منجر به فرسودگی شود. دانشجویان باید بدانند که با بودن خودشان نیز میتوانند حس تعلق پیدا کنند.
نکات عملی از دانشجویان:
- دوستان اولیه ممکن است دائمی نباشند و این طبیعی است.
- با اساتید آشنا شوید؛ ساعات ملاقات میتواند فرصتهای هدایت و یادگیری ایجاد کند.
- فرصتهای جدید را با ذهن باز بپذیرید.
- انتظار بالا و پایینها را داشته باشید؛ تطبیق زمان و شجاعت میخواهد.
رشد زمان میبرد
هیچ دو دانشجویی تجربه مشابهی از سال اول نخواهند داشت. برخی سریع تطبیق مییابند و برخی ماهها طول میکشد. آسیبپذیری، ریسک و عدم اطمینان اجتنابناپذیر هستند، اما باعث ایجاد روابط واقعی، اعتماد به خود و یادگیری میشوند.
برای والدین، مربیان و روانشناسان، هدف حذف ناراحتی نیست بلکه کمک به دانشجویان برای درک آن، مواجهه و رشد از آن است. زمانی که دانشجویان به خودشناسی برسند و اجازه دهند رشد کنند، پایه مقاومت و موفقیت طولانیمدت گذاشته میشود. دانشگاه بیش از یک مکان برای گرفتن مدرک است؛ جایی است که بسیاری از جوانان یاد میگیرند چگونه خود واقعیشان باشند.
پایان/*
.
